OR 699, Vertrekhal 3, Gate D66 1e reisdag

Eindelijk is het zover, we gaan op pad en beginnen met de TCA taxi rit. De taxichauffeur is een half uur te vroeg, Niet erg, we stonden al klaar met ingepakte koffers. Leuk ritje naar Schiphol gehad, de taxichauffeur bleek een Amsterdamse doctorandus te zijn die werkelijk overal verstand van had. Noem het maar, van quantum mechanica tot microbiologie, de man man vuurde ook controle vragen zoals of ik wist uit te leggen hoe het kwam dat water in een meer vlak is, maar dat op grotere schaal water gewoon rondom de aarde zit, dus gebogen. Leg even uit vroeg hij. Ik durfde niets meer te zeggen, Esther was enthousiast over deze chauffeur., ik vond hem veel te slim voor een Amsterdammer.

Aangekomen op Schiphol moesten we even doorkrijgen hoe dat gaat met inchecken, koffers dumpen, gate opzoeken en instappen in de 737. Ik was even afwezig met inchecken, Esther deed even voor hoe je via een zuil kon inchecken, ik was helderder met het dumpen van de koffers via een geautomatiseerd systeem. Ik had bange gevoelens dat die koffers in Griekenland afgeleverd zouden worden, maar dat viel mee.

Toen het moment waarop ik even geen zin had, opstijgen. Het regende nogal en ik weet uit het verleden dat dat altijd nogal wat turbulentie oplevert, Ik werd niet teleurgesteld, het vliegtuig bokte best en ik heb de hand van Esther vermoedelijk wel verpletterd, maar dat onderging ze met een glimlach. Ze zat in gedachten al in de Azoren. Onderweg was het een beetje saai, veel wolken en Spongebob Squarepants op de schermpjes, We besloten niet te beknibbelen op maaltijden en namen de bittergarnituur en een tapas box. Beide waren prima te doen.met een rosé. Ik heb me verbaast over de acteer talenten van de stewards en stewardessen, zoveel mimiek zoveel geglimlach, gewoon ongezond, die mensen hebben vermoedelijk allemaal een spier ziekte of zo.

Aangekomen op het vliegveld van Terceira (Aeroporte das Lajes Airport) werden we in de regen opgewacht door de reisleidster, een vrolijke dame die dolblij was bij Kras te werken. Dat vertelde ze tenminste in de bus. Een reisleidster met gortdroge humor, dat wordt nog wat. Na een ritje van 20 minuten kwamen we aan bij ons hotel, het Angra Garden Hotel met een hele mooie botanische tuin aan de achterzijde. We kregen ook een prima maaltijd, al was dat wel een beetje boel Hollandse pot inclusief draadjesvlees en broccoli.

Direct al contact gekregen met wat medereizigers ,waarbij een wat ouder stel wel heel leuk was, beide waren vol verhalen over hun eerdere reizen en dan met name zee zeilen, echt leuk. We zijn nu wat afgemat van de reis en de enorme hoge luchtvochtigheid hier op dit speldenpuntje midden in de Atlantische oceaan. Het is verdorie hard werken met dit type vakantie. ~Ger