Whale watching trip op zee, 10e reisdag

Vandaag stond een stukje varen op zee op het programma met kans op het zien van dolfijnen en walvissen. Het groepje deelnemers bestond uit 9 mensen van het reisgezelschap. We zouden om 08 45 uur worden opgehaald door taxi's die waren geregeld door Edith, de reisleidster. Het werd al snel 09.00 uur en Edith werd nerveus aangezien de training vooraf afvaart om 09.15 gedaan werd. We redde het nog net tot opluchting van iedereen. Na een kwartiertje theorie mochten we met zijn allen aan boord van een gemotoriseerde catamaran. De catamaran had een beneden dek en een bovendek vol met zitplaatsen. Wij gingen allemaal braaf zitten, helaas gingen anderen braaf voor ons staan bij de reling. Gelukkig had dit geen effect op het spotten zelf later, we hadden goed zicht aangezien mensen ook hoger op mochten zitten bij de voormast, waaronder ikzelf. Esther had in ene ruimte bij de reling

Er waren meer boten afgevaren en vormden gezamenlijk een soort vlootje waarbij goed werd gespot op dolfijnen en walvissen. Ook vanaf de kust stonden in spot punten mensen die met hele sterke verrekijkers de oceaan afspeurden. Dat alles resulteerde in een ontmoeting met de common dolphin. Grote en kleine dolfijnen vlogen onder de boot door en maakte capriolen half uit het water komend. Wij hadden beter zicht dan de diverse toegesnelde zodiac rubberboten. Die mensen hadden moeite zich vast te houden aan de beugels en foto's maken was al helemaal niet mogelijk, onze keuze om de catamaran te nemen was de juiste. Ik heb mooie foto's en filmpjes kunnen maken van die doldwaze dolfijnen. Fantastisch om te zien hoe snel ze zijn door het water.

De schipper nam op een gegeven moment het initiatief om meer de oceaan op te gaan, wel een 30 km uit de kust, om toch nog te proberen potvissen te spotten. Een heleboel wind en schuimende golven later moest hij terugkeren zonder een potvis te hebben gespot. Jammer maar de boottocht en de dolfijnen waren al een groot succes. Ik vond het ook welletjes, ik ben blond (technisch gesproken een beetje doorschoten blond) en mijn hoofd begon te blakeren in de zon. Ik kreeg gelukkig wat zonnebrand crème van Jeffrey en Yvette. Met assistentie van Esther werd het brandje op mijn kop geblust.

De terugreis was gaaf, nu kon ik de kustlijn volgen en ik herkende al de bergen, vulkanen, dorpjes en meren waar we eerder waren geweest. Lekkere ruwe zee en wind deden de rest. Af en toe buiswater over de reling was lekker, al vond Jeffrey dat niet echt, die had alleen een T-shirt en een korte broek aan en had het niet echt warm toen sloten water over de reling kwamen. Heel leuk om te zien voor ons.

Na het afmeren besloten we nog om even 1x goed de binnenstad van Ponta Delgada te verkennen, ditmaal niet vanuit het oogpunt van cultuur, nee dit keer vanuit commercie. Er moest geshopped worden, dit was voor mij persoonlijk de zwaarste dag en voor Esther een lekker alternatief voor cultuur snuiven. We kochten bij diverse winkeltjes wat souvenirs en deden nog een keer dat enorme uit de toon vallend winkelcentrum aan. Met name een supermarkt (hypermercado heette het) had belangstelling. We zagen daar een stalletje bij de vishandel waar gedroogde kabeljauw werd verkocht. Een grote vis, die als het nodig was, in vijf delen werd gezaagd met een lintzaag. Ik heb het uit voorzorg even stiekem gefotografeerd. Ook lagen er hele vreemde vissen in de etalage, ik zag bijvoorbeeld een moreen uitgestald. Die vis zal je in Nederland niet in de vishandel tegenkomen. Bij de slager werd even een halve koe uit elkaar gehaald door de slager op bestelling en ter plaatse omgetoverd tot biefstuk of sudderlap. Zo open en bloot. Zo zie je maar dat beschaving een dun schilletje is.

s 'Avonds tijdens het avondeten kreeg Edith vanwege haar verdienste als voortreffelijke reisgids een speech namens het reisgezelschap en een enveloppe met inhoud. Een mooi moment waar ze van vertelde dat dit de momenten zijn dat ze zich bijna schaamt dat ze überhaupt loon voor dit werk krijgt. Een bevlogen gids, dat mag duidelijk zijn. Morgen de terugreis naar Nederland. Ik had in ene WIFI verbinding met mijn telefoon en jawel hoor de eerste uitnodiging voor een werkplanningsvergadering kwam in beeld van mijn chef, grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Vertrek van hotel Sao Miquel Park is 08.45 uur, we stappen op een SATA 737-800 vliegtuig rond 09.45 uur. ~Ger