We laten ons niet kennen

7 september 2015 - Horta, Portugal

Soms, heel soms moet je je over kleine teleurstellingen heen zetten... even slikken, verstand op nul en een glimlach op je toet toveren. Wanneer dat lukt kan niets of niemand je dag meer verpesten. Vandaag zo'n dag. De vulcaan Pico, prachtig te zien vanuit ons hotel weigerd zijn schoonheid te tonen, verlegen hult hij zich in een laag van mist en laaghangende bewolking. Jammer, maar niets aan te doen. Mezelf beklagen omdat ik gezandstraalt ben op zo'n beetje het mooiste, woeste en meest bijzondere stukje aarde doe ik ook niet want een schoonheidsbehandeling met het zelfde effect kost kapitalen. Ach, supertraag internet geeft dit keer ook echt niet, de rest van het hotel maakt het dubbel en dik goed...en een uur met de föhn in de weer zijn zodat onze zeiknat geregende kleren weer een beetje droog zijn geeft ook helemaal niet, want ik doe dit alleen maar zodat we morgenochtend ZEER vroeg met de boot al weer op weg gaan naar de volgende bijzondere locatie. ~Esther