Eerste vakantie dag, een ritje

Zoals met velen wel het geval zal zijn, was de eerste vakantiedag bestemd om af te koelen van al de werkstress, ik noem het zelf altijd aftoeren van werkmodus.

Op de zondag hadden we het idee om dit eens te gaan doen tijdens een ritje met onze cabrio, dak omlaag, racen maar met dat ding en haren laten wapperen in de wind (althans die van Esther....mijn haar is deels weggewaaid). Esther wilde graag even langs haar vader in Driehuis Westerveld, daar is hij ooit op een prachtig veldje meegenomen door de wind. We hebben daar ook maar een ritje gemaakt, ditmaal met de benenwagen. De begraafplaats zelf is vergeven van urnen en graven, velen oud, sommige nieuw. Hier toer je wel af, dat garandeer ik.

Voordat we naar Westerveld reden, hebben we nog een omweggetje gemaakt naar IJmuiden. Even uitwaaien bij de New Castle ferry terminal en wat kibbeling nuttigen bij een plaatselijk visrestaurant. We werden bediend door een tweetal dames, een jonge dame die vermoeid overkwam en een wat oudere dame met verweerd gezicht en prachtige grijze wijze ogen. Gek dat je op dat soort details let als je kibbeling besteld.... Er lag een booreiland te roesten links, achter ons lag de New Castle ferry met open luiken en rechts kwam een piepklein bootje met daarin twee dappere sportvissers vanaf de Noordzee gevaren. Meeste indruk maakte die twee sportvissers, stel mafketels om te laveren tussen de oceaanstomers.

Met beide momentjes hierboven  besef je even dat je een organisch mengseltje bent met beperkte houdbaarheid en dat werk vergeten dient te worden als je op vakantie gaat. ~Ger