Erice, Trapani en Segesta, 6e reisdag

Hotel Baglio Brasil blijkt ook zijn nadelen te hebben.Ok het had de omvang van een paleis, ok er lag duur steen op de grond en ok al de eetzalen (het waren er 8) waren net ballrooms met genoeg eten voor een dorp. Nadelen een niet goed functionerend airco installatie, hele nacht door mensen voor de deur langslopend brallend en dames op hoge hakjes wat dus niet combineert met de dure stenen vloer aldaar. Takkeherrie. Voorts tikkende leidingen, die blijkbaar uitzetten en krimpen zodra warm water werd gebruikt. Heerlijke nacht gehad dus, zowel Esther als ikzelf. Snel weg daar.

De trip van vandaag bestond uit 3 delen. Als eerste reden we langs eeuwenoude salina’s in Trapani, ooit geïnstalleerd door de phoeniciers, een handelsvolk uit Griekenland. Het zijn zoutwinning gebieden (zoutpannen) aan de Thyreense Zee, er wordt nog steeds zout gewonnen op dezelfde manier als duizenden jaren terug.

Ten tweede een bezoek aan een middeleeuws stadje Erice bovenop een berg op ongeveer 760m. Slingerend langs smalle haarspeldbochten ging de bus omhoog tot aan de stadspoort. Dat middeleeuws klopte exact, smalle straatjes, soms geheel gevuld met mist/nevel van een wolk, veel winkeltjes wat Esther wel beviel. Koekjes en nieuwe oorknoppen van koraal. Ik vond het stadje net een decor uit enkele van mijn games die ik speel, kon me ook maar met moeite inhouden mijn zwaard te trekken.

Na Erice reden we door naar Segesta waar we een vroeg Grieks theater bezichtigden, samen met een nederzetting in wording. Heel mooi gebleven allemaal. Het was een stevige wandeling steil berg op, dus we namen een pendelbusje om er te komen. Na bezichtiging en een check-up van mijn prostaat (voor details vraag Esther...) gingen we weer terug naar de parkeerplaatsen waar ook de toegang was naar een niet afgemaakte tempel Dorische stijl, Tempio di Segesta. Er is ooit een naam aan de tempel gegeven van het nabijgelegen dorp, simpelweg omdat men tot op de dag nog niet weet voor welke God hij bedoeld was.Tijdens de bouw is Sicilië in Chartaagse handen gevallen en zijn de bouwers gevlucht, de nederzetting was ook direct zonder inwoners. We zagen dus een half afgemaakte tempel, zonder opsmuk. Hij was wel imposant.

Na de bezichtigingen zijn we afgereisd richting Palermo, naar hotel San Paolo, een totale tegenstelling tot wat we tot op heden hebben meegemaakt. Palermo is een stad van ongeveer 1 miljoen inwoners en in die stad zijn hotels woonfabrieken. Deze heeft een 14tal verdiepingen en is gelegen aan de kust. Beetje jaren 80 interieur. Ook dit komen we wel door, het is maar voor 2 nachten.

~Ger