Eolische Eilanden, 9e reisdag

6 september 2017 - Letojanni, Italië

Ok snel afscheid genomen van Milazzo hotel. Volgende reisdoel waren 2 van de 7 Eolische eilanden, of liever gezegd eilandjes. Ik had gehoopt op Stromboli, maar de Stromboli vulkaan heb ik alleen van verre zien puffen.Ditmaal pas om 09.00 uur afreizen, maw 5 minuutjes naar de haven van Milazzo. We kregen bij de veerboot Eolonian Princess een oranje polsbandje aangemeten, blijkbaar vanwege iets met tijdslot met andere groepen. Er gingen behoorlijk wat mensen aan boord, het was een mierenhoop en ik kreeg geen kans foto's te maken, door een door mij nogal dom gekozen plek. Weet ik veel dat er 3 Italianen rechts naast mij gaan zitten die ter plekke in slaap donderen. Afijn even geen foto van de grot van het gevleugelde paard Pegasus en lava rots formaties.

Eerste eiland was Lipardi, waar we aandeden in de haven Marina Lunga. Daar was de keuze of een rondrit rondom het eiland, of een museum bezoek voor opgravingen en geologisch onderzoek, of winkelen. Het werd het museum en winkelen. Het museum zelf, Museo Archeologico Regionale Eoliano ‘Luigi Bernabò Brea’, was bijzonder interessant voor mij, Esther vond het wel leuk maar vroeg op een gegeven moment wel of ik klaar was met die stoffige rommel. Duidelijk een teken dat er gewinkeld en Brioche gegeten diende te worden. Heel mooi was nog wel de lokale kathdraal,Duomo di San Bartolomeo, maagdelijk wit aan de binnenzijde zonder al te veel opsmuk. Esther kon het wel waarderen, ze houdt van eenvoud. Na wat versnaperingen gingen we naar het tweede eiland, Vulcano.

Dit tweede eiland is nog vulkanisch net zoals Lombardi, maar heeft geen rokende pluim bovenop. Op de reis naar dit eiland kreeg ik wel de kans om de fotootjes te schieten van die grot van Pegasus en rotsformaties. Aangekomen in de haven van Vulcano, Porto di Levante, rook je direct al de verrotte eierenlucht, kenmerkend voor zwaveldampen. En inderdaad, zo langs de weg waren muurtjes van steenformaties waaruit je uit gaten dampen zag komen. Heerlijke aroma en veel grauwgele aanslag op steen formaties. Vlak bij de haven was een kuuroord waar je tot aan je middel in de lichtgrijze bagger en gele water kon badderen. Ze  noemen het verjongend en bere gezond. Nou ik zag een dik wijf aan de kant die werd opgehaald door een ambulance met zwaailichten. Ik geloof niet zo in kuren met heet opborrelend blubber, stinkend naar stront/verrotte eieren.

Rekening houdend met de windrichting namen we een versnapering op een terras, even niet die graf lucht. Esther wilde nog even pootje baden op een zwart strand. (lavasteen gruis) Die was direct happy, waarschijnlijk omdat ze weer een beetje kon afkoelen. Na een uurtje vertrokken we weer met de boot naar Milazzo, om vandaar af te reizen naar het dorpje Letojanni, vlak bij Taormina. Op naar het laatste hotel, Hotel delle Palme.

~Ger


 

Foto’s